Liefst meer dan 50 Brugse masters tekenden het weekend van 3 en 4 mei present in St.-Omer!
Toen we de zondag in St.-Omer arriveerden hadden we geluk, onze boten waren reeds gemonteerd en lagen netjes op ons te wachten. We konden meteen aanschuiven voor het roeiersontbijt en een tasje koffie. Geen Frans stokbrood of croissants, maar cake en melkbroodjes met kaas en confituur. Goed genoeg om energie op te doen en een half uurtje later het water op te gaan.
Na een beetje geduld konden we onze boten in het water leggen en waren we klaar voor een tocht van bijna 30 km. Tijdens de eerste etappe was de stroom breed genoeg om met 2 boten naast elkaar te varen, maar na een tijdje werd het smaller. Het water kronkelde door het moerassige landschap en we moesten netjes achter elkaar varen. Af en toe waren er bootjes die sukkelden met de scherpe bochten of de smalle brugjes, maar dat gaf ons extra tijd om rond te kijken en te genieten van de omgeving.
Het leek wel een landschap uit een oud olieverfschilderij: honderden lelies, oude boerderijtjes, kleine huisjes, en een kabbelend riviertje met kleine bootjes. Hoewel onze routekaart intussen was weggewaaid, zat de sfeer goed: de slagman was in vorm en de stuurman had de touwtjes stevig in handen. Halfweg zijn we van stuurman gewisseld en ook eens gestopt voor een “pipi-pauze”, we hebben veel plezier gemaakt en goed gelachen met de flauwe mopjes van onze aanvoerder.
Op de oevers zagen we schapen, geiten, honden, standbeelden van “Manneke Pis” en Boeddha… en een naakte man in een boot! Aan de hemel zagen we vooral veel grijze wolken… gelukkig bleef het droog!
Na meer dan 3 uur roeien konden we aanmeren en mochten we de boten demonteren en op de remorque laden. We waren net op tijd klaar voor de speech en het dankwoord, een eervolle vermelding was er voor KRB die weer zo talrijk aanwezig was en bedankt werd met een boek voor het enthousiasme!
Met honger mochten we daarna aanschuiven voor de lunch: kip met patatjes en groentjes, een glaasje wijn voor de liefhebbers en nog een stukje carameltaart met een tasje koffie om af te sluiten.
Daarna huiswaarts, de boten nog afgeladen en gemonteerd, en nog een afsluitertje gedronken in de bar.
Wat is roeien toch een fijne sport! Je wordt lid van een roeiclub, en voor je het weet zit je op het water tussen de lelies in Noord Frankrijk…
Weer een dag met mooie herinneringen dus!